1 Ekim 2009 Perşembe

duymaz duymaz,seni,beni

sanat dedikleri sehpalarda kesilen başlar
Yollar, yokuşlar, insanlar, düşmanlar, gardaşlar
Duyun duyun diye size sözümüz getirdik canlar
Sehpaya konulmadan evvel ancak duysun bizi başlar
Başlamadan boşluklar,
Duysun bizi başlar
Bu sanrısını biz yönettiği yüzyıla iki savaş sığdırmış
Milyonlarcasından bir taneymiş sıyrılmış
O sehpanın üstüne hangi başlar yatmış
Hangi eller o başları sehpaya yatırmış
Sana sözüm, ah benim iki gözüm sana sözüm
Duymaz o bizi duymaz!

Karacaoğlan der ki; Halimiz nice

ama!
o yarin sevdası gönlümden yüce

Dilekler Dökülüyor