19 Ocak 2009 Pazartesi

Günler Tepelerden Aşağı Koşan Vahşi Atlar Misali

Günlerin getirdiği monotonlukları düşündüm.Uyanmak için belli bir saatin olmadığı zamanlar;yapacak birşeyinin de olmaması demektir. Hayatın en can alıcı,en sıkıcı,en boğucu ve en yorucu dönemleridir o günler.Uyanırsın,ama kalkıp kalkmamak arasında direnirsin,büyük bir boşlukta.Kalkınca yapacak birşey bulamazsın.Yemek yemeden,banyo yapmadan,dışarı çıkmadan ölü gibi geçer günler.Üretkenlikler durur.Saatlerce öylece koltukta oturup,elinde kumandayla 20-30 kanal arasında durmadan zap yapmakla geçer günün.Bazen bir şarkıya rastlar,üç dört dakika eşlik eder sonra yine boş boş bakarsın ekrana.Doğru dürüst yemek yemez,yapman gerekenleri yapmaz ve kimseyle bağlantı kurmazsın.Bir iki arkadaşın endişelenir senin için,bir iki defa ararlar o kadar.''İyiyim'' dersin.Kafan kolun yerinde ne de olsa,iyisin!!!
Gündüzler zap yapmakla,pencereden insanları seğretmekle,bi kaç sayfa kitap okumakla,belki biraz internette oyalanmakla gelip geçer.Geceler ise en zorudur.Uyku tutmaz asla,oyalanacak şeyler de azdır.İçtiğin sigaralar artar,ve içindeki sarhoş olma,uçma dürtüsü...Beynini kemiren düşünceler nükseder .Hayaller boğulup giderken yanında O'nu ararsın.Yıldızları saymak da işe yaramaz artık,çünkü umudun kalmamıştır.Şu kapanmayan aptal kutuda belki bi talk şov a rastlarsın,bir iki saatliğine ağzın kulaklarında boş gözlerle izlersin,fakat o bir iki saat geçince baş aşağı kaymaya başlarsın dipsiz kuyuda.Mutfakta fokurdayan çaydanlık da işe yaramaz zamanında zevkle seyrettiğin filmler de.Hamamböceklerine takarsın kafayı,bilirsin,göremediğin yerlerde saklanmktadırlar..
Her gece elinde yastığın ve sarı örtünle dolaşırsın evde,yatmak için yeni bir yere ihtiyacın olduğu için.Önce televizyonun karşısındaki koltuğa yumuşacık bir yer hazırlarsın.O gece orada dönüp durursun sabaha kadar.Yattığın yer değiştiği için, gördüğün kabusların,sana acı veren tatlı rüyaların ve düşüncelerinin de değişeceğini sanırsın.Ama nafile... Ertesi gece,bi yer yatağı hazırlarsın kendine.Bu kez zoraki de olsa,orada uykuya dalarsın.Bir kaç saat sonra uyandığında,her tarafın tutulmuştur. Sanki binanın tepesinden betona çakılmışsın gibi her tarafın fena halde sızlamaktadır.Kahvaltı yapma ihtiyacı hissedersin ama miden kaldırmaz,hiç birşey yiyemezsin bütün gün.Belki bir iki bardak çay içersin sigaranın yanında,o kadar.
Karnın ciddi anlamda acıkmıştır ama yemek istediğin her neyse evde yoktur o an.Aslında yemek istediğin bir şey de yoktur ama anlatamazsın kendine.
Yorgun düşersin,zayıflarsın,göz altı torbaların yere değmek üzeredir ve mosmordur göz çevren.
Eskiden geceleri en yakının olan yorganın da işe yaramaz kurtaramaz seni bu ışıksız koridorlardan.Çıkışı olmaz artık düştüğün çukurların.Sadece böyle gelip geçer günler...

G.
(G ama hangi G. İkimizde G'yiz:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder