2 Temmuz 2009 Perşembe

Jonathan vardı da ne oldu...

Martılar güzel hatırlatmalarla geldiler
En sıcak en samimi en doğal en aşk dolu zamandı geldiklerinde.
Sonra biz gittik,bıraktık onları.
Sonra onlar bizi geçti,yol aldılar hiç durmadan. Eee ne olacaktı ki,ne bekliyorduk ki?
Bizle birlikte buhranda kalmalarını mı?
Yok.
Anlamsız.
Martılar koşuşturuyor. Ve geride bıraktıklarımızı yanlarına alıyorlar. Acı olan bu. Aslında hak etmediler mi?
Evet. Ama bilmediler ki onları ne çok sevdiklerimizi
Zaten bilseydi onu ne çok sevdiğimi zaten anlayacaktı ki...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder