3 Kasım 2009 Salı

Kara Toprak

Duramam artık ben.
Durmam. Yazarım
Seni bekliyormuşum meğer.
Uyuşukluğu hal edindim kendime. Başla bir yol bilmez oldum
Yerim yurdum hala kayıp.
Beklentilerim hala uzak...
Seni görmek güzel şey olsa gerek.
İçimdeki hezeyanları kelimelere dökme aşkından...
'Dost dost diye nicesine sarıldım' der ya aşık.
Oradaki sadık aşk gibiyim.
Kara bir toprak gibi.
Hayır şikayet etmiyorum.
Hal bildiriyorum.
Benim sadık yarim kara topraktır

1 yorum:

  1. Susuzluk bir sanatsa, ağza dolan, tere bulanan o fırça darbeleri, tamamen saç tutamlarının marifetidir.
    Gitmeler –gelirken daha- ayak tabanlarına yerleşir.
    Dahası gökyüzü,
    yüzyıllar önce gündüze yetişmekten vazgeçmiş,
    Rotasını geceye çevirmiştir.

    YanıtlaSil